laatste bericht

We zijn al weer een paar dagen thuis, maar toch nog even een opsomming van totalen:

Totaal gereden: 3881 mijl = 6248 km gereden met 5 auto's!
totaal gefotografeerd: 3628 foto's
totaal gefilmd: ca. 3,5 uur video

Temperatuur:
laagste: 15 gr. Celcius in Torrey tijdens regenbuitje zakte temp. 20 gr.
hoogste: 48,3 gr. Celcius in Palm Springs.

Laagste punt: Bad Water (Dead Valley) -85,5 m onder zeeniveau
Hoogste punt: Rainbow Point (Bryce Canyon NP) 9115 feet (ca. 2780 m)

De vakantie vonden we allen fantastisch, hoop mooie dingen gezien en meegemaakt en de reis is zeker voor herhaling vatbaar!
De reis is afgelopen maar we zullen nog lang nagenieten met behulp van foto's en video's.

Vrijdag 7 augustus 2009: Las Vegas - Las Vegas McCarran Airport

Na ontbijt vertrokken naar het vliegveld eerst de auto ingeleverd bij Alamo, we wisten van 2 weken geleden al met omruilen van de auto waar het was dus dat was makkelijk te vinden.
Daarna met een Shuttlebus naar het vliegveld vertrokken.
Onze koffers afgeven en bij de incheckbalie zelf onze boardingpases geprint, ging allemaal vlotjes.

Op naar de gate, nog een laatste stop bij de Starbucks voor een hot choclade, smootie en frappucino daarna door de paspoort controle en nu zitten we dus bij onze gate.
Over iets meer als een uur kunnen we als het goed is aan boord.
We gaan eerst naar Chicago als het goed is duurt deze vlucht nog geen 3 uur, daarna volgt een nog veel langere en zijn we om 10:35 uur (Nederlandse tijd) op Schiphol.

Donderdag 6 augustus 2009: Kingman - Las Vegas

Vandaag na het ontbijt direct op weg gegaan naar Las Vegas.
Onderweg alleen nog gestopt bij de Hooverdam, we reden over de dam zelf. Foto's gemaakt en weer doorgereden. Op naar de Outletstores!

Om 11:00 uur liepen we de Outletstore binnen, binnen kwamen we erachter dat er nog een premiumoutletstore down-town was. Het was toch nog te vroeg om naar het hotel te gaan dus bijna 4 uur later vertrokken we van de ene outlet naar de andere, waar wederom vele merken vertegenwoordigd waren. Onder het motto "Shop till you drop" verbleven we daar om nog een restantje van vakantiebudget er door heen te jagen.
Hierna gingen we naar het hotel, maar Marco wilde alternatief rijden via de Strip om de hotels aan het begin van de strip in ieder geval van de buitenkant nog even te kunnen bewonderen. Was een goed idee alleen de uitvoering duurde iets langer dan gepland. Verschrikkelijk druk natuurlijk, maar wel dus de tijd om al rijdend wat foto's te maken en te filmen.
Het hotel BW Mardi gras net achter de strip dit keer bood ans de ruimste kamer van onze gehele rondreis door zuidwest usa.
De koffers inruimen en de auto leeg gehaald, wat een rotzooi kun je verzamelen in 4 weken!
Daarna nog naar de strip gelopen om nog bij een winkel te kijken en te eten bij, na het eten hebben we lekker een taxi terug genomen naar het hotel.
Na ons online ingecheckt te hebben nog even dit bericht tikken, foto's van de laatste 2 dagen doe ik vanuit Nederland er op zetten want daar heb ik nu geen zin meer in.

Woensdag 5 augustus 2009: Grand Canyon - Kingman

Vandaag "pas" om 8:00 uur opgestaan, want we worden pas om 10:15 uur op de luchthaven verwacht waar we om even over half elf na een video-veiligheidsinstructie de lucht in gaan met de helicopter voor een rondvlucht over de Grand Canyon!

Zo'n vlucht zelf is al hartstikke gaaf, en dan nog over de Grand Cayon maakt het helemaal bijzonder, de Canyons vinden we allemaal vanuit de lucht toch mooier dan vanaf de uitkijkpunten. Je ziet vanuit de lucht de Colorado-rivier veel beter met de stroomversnellingen.
Echt geweldig!

Na de vlucht gaan we met de auto verder richting Kingman. Eerst stoppen we bij Williams en rijden hier al een stuk over Route 66, bekijken hier wat winkeltjes die allemaal inhaken op de bekende weg. We besluiten hier ook in een van de restaurantjes te eten.
Daarna pakken we een stuk I-40 (de snelweg die het einde betekende voor Route 66) en gaan er net voor Seligman weer af. Hier stoppen we weer want dit plaatsje is net als Williams een soort openlucht museum en natuurlijk zijn we bij de bekende kapper langs geweest (degene die "Historic Route 66" weer in leven bracht).
Vanaf Seligman hebben we route 66 gereden naar Kingman (schijnt een van de langere stukken overgebleven weg te zijn), onderweg nog gestopt bij Hackberry. Hier weer wat foto's gemaakt van oude pompen en auto's, hier ook de '57 Corvette bij een tankpomp die je op verschillende posters ziet, geinig om dit plaatje nu in het echt te zien.
Hierna in een keer doorgereden naar Kingman, waar we nog vlak voor het plaatsje diverse (kleine) zandtornado's zagen wat toch ook wel bijzonder was.

Dinsdag 4 augustus 2009: Page - Grand Canyon

Vandaag weer vroeg (6:15 uur) opgestaan, want we moeten een flink stuk rijden naar de Grand Canyon. Na een simpel Continental Breakfast (gratis) in het hotel gaan we op weg. In Cameron net voor de Grand Canyon hebben we de auto nog even volgetankt en hebben Anouk en Marco getracht de auto iets schoner te krijgen (tevergeefs), want na Mexican Hat en Monument Valley ziet de auto er niet meer uit.

Bij de Grand Canyon was onze eerste stop bij de Watchtower daarna nog gestopt bij Navajo, Moran en Grand View Point.
Daarna met de auto doorgereden naar Canyon Village waar we de auto geparkeerd hebben en de rest met de Shuttle bus moeten doen. Het is hier trouwens net zo druk als in Yosemite NP. Bij de Shuttle bus is het ook hartstikke druk en de chauffeurs zijn een beetje erg zeikerds. Als je een staanplaats hebt mag zelfs geen elleboog in gang van de achterdeur steken, anders gaat hij/zij niet verder...
We zijn wezen kijken bij Trailview Overlook (van de Bright Angel Trail), Maricopa Point, Hopi Point, Mohave Point (de mooiste uitzichten vonden wij), The Abyss en Hermits Rest.
Bij de laatste hebben we nog wat gegeten en er zaten weer verschillende Squirells (hele brutale en absoluut niet bang voor mensen).


In de bus terug zaten we er een beetje doorheen en besloten we de Grand Canyon te laten voor wat die was, de Grand Canyon is wel mooi maar intussen hebben we al zoveel natuurschoon gezien dat we er niet meer heel erg van onder de indruk waren (klinkt een beetje verwent) en vonden we Canyonlands NP eigenlijk mooier en indrukwekkender en vele male rustiger!

Op de weg naar het hotel, Canyon Lodge Resort net buiten het park, reden we eerst door naar het luchthaventje om de reservering te herbevestigen voor morgen. Zien we nog een enorm hert staan langs de kant van de weg (leek wel een eland maar die zitten hier geloof ik niet).
Na het etentje hebben we alleen nog een filmpje gekeken voordat we gingen slapen.

Maandag 3 augustus 2009: Page

Vandaag verblijven we nog een dag in Page.

We hebben gereserveerd, al maanden geleden, de 11:30 tour naar de Upper Antilope Canyon. Dit is een kloof in de grond waar op sommige plekken de zon doorkomt tot de bodem van de kloof, precies rond de middag staat de zon het hoogst en krijg je de mooiste kleuren in de kloof.

Maar goed dat we besproken hadden want het was ontzettend druk bij opstapplaats, je gaat met grootte 4x4 Pick-up's die flink verhoogd zijn naar de Canyon, was ook een lekker ritje.

De Canyon zelf is niet groot, een kwart mijl (ong. 400 m) maar wel ontzettend mooi.

Na de Canyon zijn we nog naar Horshshoebend gegaan, we dachten dat het alleen een uitzichtpunt was maar we moesten eerst nog 3/4 mijl lopen. Eerst een heuvel op en daarna weer af en nog een stuk redelijk vlak voordat we bij de rand van de kloof stonden om naar de Horsshoebend zelf te kijken. Heel saai misschien maar hier was het ook weer hartstikke mooi!

Alleen na 3,5 week zitten we er allemaal wel een beetje doorheen, deze wandeling was ook nog zonder enige beschutting en het was tegen 13:00 uur, dus hartstikke warm (tegen 40 C.).

Anouk kon op de terugweg bijna niet meer, ze had ook nog eens pijn in de buik. Dus papa heeft haar nog een stuk moeten dragen, maar ze kreeg daarvan zelf ook weer medelijden met hem mee. Dus ging ze weer zelf lopen.

Lekker gegeten in de Subway waar we allemaal weer een beetje konden bijkomen en afkoelen, zowel Sandra als Anouk hadden allebei een hartstikke rood hoofd van de hitte.
Toen we weer een beetje mens waren geworden zijn we nog even bij de Glenn Canyon Dam wezen kijken, een grote stuwdam net buiten Page met een enorm hoogteverschil.

Daarna naar het hotel waar Marco en Anouk nog even een duik in het zwembad hebben genomen (zwembad stelde niet veel voor hier in het Holiday Inn) terwijl Sandra en Tim even lekker luierden op de kamer.

Inmiddels heeft iedereen lekker gedoucht en gaan we strakjes eten bij restaurant Bonkers, Sandra had hiervan een foldertje gevonden bij de receptie en het zag er wel goed uit.

Zondag 2 Augustus 2009: Kayente - Page

Vandaag een wat "rustiger" dagje.
Na het ontbijt gereden naar Page waar we een speedboat gaan huren bij Antelope Point Marina, we waren er al redelijk vroeg want we konden de klok ook weer een uur vroeger zetten.

Toch hadden we mazzel want we hebben de laatste boot: een Open-Bow ski boat.
Geschikt voor 7-8 personen en een 300 pk inboard motor, dus hij wilde best vooruit!
We huren er ook een Tube bij, dit was echt geweldig!

Het hard varen alleen is ook wel heftig maar na een tijdje heb je dat wel gezien afgezien van de mooie omgeving op Lake Powell.

Maar op de tube bleef iedereen wel leuk vinden tot het einde alleen af en toe het gevoel dat je armen en schouders er afgerukt worden en door de harde klappen als er echt gas gegeven wordt op je voeten.

Bochten maken met de boot en de tube er achter was ook echt gaaf totdat je weer golven van een andere boot tegenkwam.

De boot hadden we 17:00 uur gehuurd maar even over vieren hebben we hem ingeleverd want wij dachten dat het ging onweren, vanwege de vreemde lucht die er aan kwam.

Bij het inleverpunt zeiden dat het kwam door bosbranden en dat we op tijd terug waren, maar goed ook wamt bij het eerste serieuze gasgeven en met 3 man op de tube vloog plattegrond met alle boeien uit de boot, dus moesten we navigeren op herkenningspunten aan de kant en dat werd er niet beter op met slechte wordende zicht.

We wilden eigenlijk 's-middags nog naar Horseshoebend gaan of de Glenn Canyon Dam gaan, maar iedereen zat er een beetje doorheen dus besloten we ons hotel op te zoeken. En de andere plannen naar morgen te schuiven.